به گزارش رکنا، رسیدگی به این پرونده از دهم خرداد سال 1401 با گزارش سرقت مسلحانه از یک طلا فروشی در خانی آباد آغاز شد. پس از آن مأموران به محل سرقت اعزام شدند و با بررسی‌های اولیه مشخص شد که دو مرد نقابدار که کیسه‌هایی در دست داشتند پس از ورود به طلافروشی و تهدید صاحبان مغازه با سلاح گرم به سمت ویترین مغازه رفتند. در این میان یکی از طلافروش‌ها در فرصتی مناسب از مغازه خارج شد و خودش را به داخل جوی آب مقابل طلافروشی انداخت و پنهان شد.

وی در تشریح ماجرای شلیک به صاحب طلافروشی و رهگذری که فوت شده بود، گفت: پسر عمویم با پتک شیشه ویترین طلافروشی را شکست و شروع به تیراندازی کرد. من هم با مرد طلافروش درگیر بودم. وقتی مردم متوجه ماجرا شدند و برای کمک آمدند اسلحه را به سمت شان گرفتم و با شلیک چند تیر هوایی تهدیدشان کردم تا وارد درگیری نشوند. اما آن رهگذر توجهی به تهدیدم نکرد و درگیر شد و من به ناچار به دست و پای او شلیک کردم. واقعاً قصدم کشتن او نبود و حالا هم پشیمانم.
سیروس دیگر متهم این پرونده نیز گفت: با اینکه چند سالی در یک نجاری کار می‌کردم اما وضع مالی خوبی نداشتم و همیشه به دنبال فرصتی بودم تا از مشکلات مالی خلاص شوم. چند هفته قبل از حادثه وقتی پسرعمویم موضوع سرقت از طلافروشی را پیشنهاد داد، فکر کردم این بهترین فرصت است و می‌توانم با این کار زندگی‌ام را بهتر کنم به همین خاطر قبول کردم. روز سرقت هم ما طبق نقشه ، صورتمان را پوشاندیم و با موتور مقابل طلافروشی رفتیم. من ویترین را شکستم و شروع به جمع کردن طلاهای پشت ویترین کردم و ناصر هم طلافروش‌ها و همسایه‌هایشان را با اسلحه تهدید می‌کرد. وقتی کارمان تمام شد و می‌خواستیم فرار کنیم آن رهگذر با من درگیر شد و ناصر چند گلوله به او شلیک کرد اما به یکباره همسایه‌ها روی سرمان ریختند و دستگیر شدیم.
در ادامه رسیدگی به این پرونده دو متهم به بازسازی صحنه جرم پرداختند. با تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست برای پسرعموهای سارق، پرونده برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و آنها بزودی محاکمه می‌شوند.
این در حالی است که ولی قهری 3 فرزند خردسال قربانی درخواست اشد مجازات کرده‌اند.